Taki wstyd!
Dopiero gdy wyszłam na Jastrzębią Turnię i się dobrze rozejrzałam,
to zorientowałam się,, że ...
o jejku jaki wstyd!
Ależ mnie zaskoczył widok KBK z tego miejsca.
Ta skała o wielu twarzach, to oczywiście Kogutki,
a ta skała, to też Kogutki, ale właśnie z tych trzech fotek ze wspomnianej już notki i z pierwszej fotki w tej notce.
O rany, taki wstyd!
Ładne widoki z tych skałek się roztaczają,
a i same skałki urocze kształty przybierają.
Czas przestać się wstydzić i zacząć działać,
i przede wszystkim raz na zawsze zapamiętać,
że skały uwielbiają się bawić w chowanego.
Takie widoki rozpościerają się z tegoż Kogutka,
który bezlitośnie sobie ze mnie zakpił.
O jak kapitalnie widać wieżę ze średniej skoczni oraz nowo wyremontowane boisko piłkarskie w starym kamieniołomie, za którym usytuowany jest kawałek toru lodowego, po którym zimną śmigają panczeniści a i bywało, że Alusia.
Gdy tak sobie patrzę na Krokiew z Sarniej Skały, to widzę jak jeszcze duży teren pozostał mi do zwiedzenia, ależ się cieszę na te nieznane mi widoki, które być może uda mi się kiedyś zobaczyć.
