Jest Pan szczęśliwy?

Nigdy wcześniej nie miałem tak absolutnej świadomości, że wiara to dar, który może być dany albo odebrany; że jest czymś. co jest w nas wlane, a nie czymś, co pochodzi od nas. 

 Te potęgi były absolutnie sobie przeciwne - absolutnie obce sobie - a zarazem stanowiły absolutną jedność na poziomie istnienia. Mogły się spotkać w sposób, w jaki to, co stworzone i niestworzone nie mogłoby się spotkać, tak jak nie mogą się spotkać dusza i ciało. Spotkały się więc ze sobą, równe sobie, każde z nich nieugięte, niewzruszone aż do punktu krytycznego - i każde z nich pełne energii, z którą nic na tym świcie nie może się równać. 

 Zdawało mi się, że wszystko wyczekiwało na ten moment. Wróg otrzymał pozwolenie, by przekroczyć bramę, a w momencie jego triumfu spadł na niego ogień Boga, wchodząc w uścisk całkowitej nienawiści przeciwnika. 

 Mnie zaś dane było to oglądać, panowie, Na obrzeżach tego, co świat zwykł nazywać szaleństwem, w tym samym momencie, gdy wisiałem, zachowując równowagę na owej linie, ujrzałem tę nie mającą końca wojnę ducha z duchem, która toczy się odkąd Archanioł Michał strącił szatana z niebios - ten bezustanny konflikt, w którym wszystko, co nie służy Bogu, jest przeciwko Niemu, próbując zdetronizować i unicestwić Tego, który powołał to do istnienia.

Robert Hugh Benson 
Zwierciadło z Shalott Opowieści niesamowite

Czynić prawdę

Gdy inni oskarżeni przeczą stosujecie do nich tortury by się przyznali.

Tylko do jednych chrześcijan stosujecie je po to by oni zaprzeczyli, że są chrześcijanami.

Człowiek krzyczy: jestem chrześcijaninem. Mówi, to czym jest, a ty chcesz posłyszeć, to czym on nie jest.

Wy sędziowie, którzy dążycie do wydobycia prawdy, od nas jednych usiłujecie posłyszeć kłamstwo.

Quintus Septimius Florens Tertullianus

Święty Józef jest pogromcą szatanów.

 Św. Ignacy przedstawia nam świąt, jako wielkie pole bitwy, a na tem polu dwóch wodzów sobie przeciwnych, wzywających bojowników pod chorągwie swoje.

Z jednej strony stoi Chrystus Jezus. Pan i Zbawiciel nasz, wzywający nas pod chorągiew krzyża. Kto chce za mną iść,  niech sam siebie zaprze i weźmie krzyż swój, a naśladuje mnie.
Pod tą chorągwią musimy tłumić złe skłonności swoje, walczyć z ciałem i szatanem, naśladować cnoty Wodza naszego. A jeżeli mężnie potykać się będziemy, zwyciężymy i odbierzemy koronę, bo Paweł św. mówi, że: który na placu się potyka, nie bierze wieńca, ażeby się przystojnie potykał. 

Z drugiej strony stoi Lucyfer, książę ciemności, wzywający także wojowników pod chorągiew swoją. 
Zamiary jego są wręcz przeciwne i wrogie zamiarom Chrystusowym. Jeżeli Pan Jezus chce wszystkich ludzi przywieść do poznania i miłości Boga, i przez to ich zbawić, - Lucyfer i zwolennicy jego pragną wszystkich ludzi zaślepić, skuć w kajdany grzechu i zgubić na wieki. Ludzie uwiedzeni pożądliwością oczu, ciała i pychą żywota, zaciągną się tłumnie pod tę chorągiew, a chociaż droga ich wiedzie na zatracenie, wiele ich jest, którzy przez nię wchodzą.

Po stronie Pana Jezusa stoją wszyscy wybrani i sprawiedliwi: Patryarchowie, Prorocy, Apostołowie, Męczennicy, Wyznawcy, Dziewice, - po stronie Lucyfera wszyscy bezbożnicy, heretycy, jawno-grzesznicy, nieprzyjaciele Kościoła Bożego.

Pomiędzy pierwszymi towarzyszami Wodza naszego Jezusa Chrystusa, jaśnieje św. Józef , który przed szatanem plany Boże ukrył, który plany piekła zniweczył i dzieła piekła skruszył.

Miesiąc marzec z przykładami poświęcony czci św. Józefa napisał ks. W. Mrowiński T.J. (REPRINT)

Stacja XII Jezus umiera na krzyżu

 Naucz się duszo moja umierać grzechowi, który jest rzeczą tak ciężką, że na wynagrodzenie go potrzeba śmierci Boga-Człowieka.
 Obym już nie grzeszył. Przez krzyż Twój, Mękę Twoją i śmierć, od złości mojej wybaw mię, Panie! 

Modlitewnik Te Deum Laudamus

Pieśni na Nowy Rok

Nie tak bysto płynie rzeka, 
Jak nam prędko czas ucieka;
Dzień za dniem a rok za rokiem
Przemija niezwrotym krokiem.

Tak prędko rok przeszły minął,
Że właśnie w momencie zginął
Z tej ulotnej doczesności
W bezdenne morze wieczności.

Szczęśliwy, który wspomina,
Że każdy dzień i godzina
Była Bogu poświęcona
I zbawiennie przepędzona.

Boże bądź i w Roku Nowym
Nam na ratunek gotowym;
Błogosław, Boże łaskawy,
Nasze prace i zabawy.

Do cnoty udzielaj chęci,
Wyrysuj nam to w pamięci,
Że czas nizwrotnie ucieka,
A śmierć goni i sąd czeka.

Przyjmijże więc nasze dzięki
Za wszystko, cośmy z Twej ręki
Odebrali przez rok cały,
Racz przyjąć ofiarę chwały.

Ani momentu jednego
Nie było roku przeszłego
Jak we dnie, tak równie i w nocy
Bez Twej, o Boże pomocy.

Skończą się nasze dni lata,
My pójdziemy z tego świata;
Któż wie, na kim kolej stoi,
Przetoż niech się każdy boi.

Tenć Nowy Rok poświęcamy,
W Tobie ufność pokładamy;
Bądź naszym Ojcem i Panem
Teraz i na wieki. Amen.

Zbiór Pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego.