niedziela, 22 marca 2009

Jedna rzeka, jeden most

Mosty nad wodą są szczególne.
W miastach otwierają przestrzeń,
którą się zachwycam.



Tylko przejść.
Nie palić za sobą



i nigdy nie wracać tą samą stroną.



Przez ile mostów już przeszłam?
???
Który będzie ostatni?
???
Autor: o
Etykiety:

8 komentarzy:

Anonimowy pisze...

Kochana jeszcze kilkadziesiąt takich pokonasz i przejdziesz po nich,bo to nie ulega wątpliwości:)

22 marca, 2009 18:17
Anonimowy pisze...

a tam od razu ostatni!
każdy kolejny, wiele ich przejść!@ przed siebie...

22 marca, 2009 18:53
przemijanie pisze...

Dziękuję Wam pięknie :)))
jednak po głębszym zastanowieniu dochodzę do wniosku, że chciałabym wiedzieć, który i kiedy będzie ostatni. Jest sporo spraw, które wypadałoby doprowadzić do końca, a nadal nie wiem, jakim czasem dysponuję.

22 marca, 2009 19:46
nn pisze...

Przemijanie żyj tak, jakbyś miała żyć wiecznie, a z przyjemności czerp tyle, jakby to miał być ostatni dzień Twojego życia. :-)

I wtedy będzie git. Sprawy kolejne cały czas będą się pojawiały. Wciąż nowe i nowe. I ciągle jedne będą nie załatwione. To nie jest do uprzątnięcia. Istotne sprawy trzeba załatwiać możliwie najszybciej, to nie ma później rozczarowań i żalu.

22 marca, 2009 20:41
ptaszka pisze...

Ładnie niebo odbiło się na pierwszym zdjęciu.
Myślę, że nawet gdybyśmy znali czas nam dany, nie zdołalibyśmy wszystkich spraw rozwiązać. I ciężko żyłoby się z taką wiedzą.

22 marca, 2009 21:31
EL pisze...

lubię mosty
ale chyba jeszcze bardziej rzeki...

22 marca, 2009 23:39
Deu pisze...

W Zawichoście przybyło 3, a w tej kałuży nie.
Kto dzisiaj śpi pod mostem...

23 marca, 2009 10:11
przemijanie pisze...

Meloman
dziękuję pięknie za dobre słowo. Staram się załatwiać istotne sprawy w pierwszej kolejności, wiem, że wszystkiego nie jestem w stanie ogarnąć. Zastanawiam się od dłuższego czasu, jak rozwiązać sprawę spalenia papierów, skasowania plików, które tylko mnie są potrzebne i chciałabym by wraz ze mną zniknęły, a nie walały się po różnego rodzaju śmietnikach.


Ptaszka
tak, dzięki temu, że na chwilę w tym dniu słońce wyszło.
Wszystkich spraw na pewno nie, ale chociaż te najważniejsze.


Lacri
też lubię patrzeć jak woda płynie,
promienie słoneczne odbija,
ryby i inne żyjątka ukrywa


Deu
od dwóch lat obserwuję, że stany wód w potokach i rzekach są zastraszająco niskie.

23 marca, 2009 12:26

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)