piątek, 31 lipca 2009

Z cyklu "Praktyczne rady" (1)



z 1925 roku :-)
Autor: o
Etykiety:

7 komentarzy:

Anonimowy pisze...

"Jeżeli ktoś nie chce się upić, nie pije wódki..."

Takie podejście jest charakterystyczne dla ludzi gór, więc przekaz komunikatu jest czytelny dla nich, bo jak wiadomo , gdy góral pije , to po to , aby się upić.

Innej możliwości po prostu nie ma:DDD

dok

31 lipca, 2009 23:38
nn pisze...

I ta kara grzywny. Od 5zł w górę :-)
Wiem, wiem, że wtedy był inny przelicznik. :)
Alusiu gdzieś Ty to wygrzebała?

A co z prawem do wolności, na które tak narzeka WC? Jak chce jeść brudne, to moja sprawa. Moje kiszki.
Pewnie odwołaliby się, że zarazę będę szerzył...

01 sierpnia, 2009 15:28
przemijanie pisze...

Dok
ogólnie wiadomo, że pije się po to by człowieka sponiewierało, ale czasami, dlatego że nie wypada się nie napić. Jedyne, co jeszcze działa na niepicie górali to tylko i wyłącznie ślubowanie na Górce u moich ukochanych Jezuitów. Ja do końca nie rozumiem tego fenomenu, ale to naprawdę jest skuteczne.


Meloman
będą jeszcze inne atrakcje, ale na razie strach rozłożyć tę gazetę, trzeba ją dopiero przygotować do przewracania kartek.
Gdzie wygrzebałam? :-))) Strychy, piwnice, stare szafy i komody, innymi słowy, kocham wszelkie archiwa, szkoda, że kurz też je uwielbia ;-)
Tu chyba chodziło o to, iż w tamtych latach woda z wodociągu do niewielu domów była doprowadzona, nadal w centrum miasta są budynki, które zaopatrują się w wodę z własnych studni. Z wodą na tym terenie wbrew pozorom też są kłopoty w sezonie zdarza się, że ciśnienie wody w sieci wodociągowej jest tak niskie, że na wyższe piętra nie dopływa.

01 sierpnia, 2009 21:53
Anonimowy pisze...

Alusiu, w kościele na Antałówce praktykowano kiedyś "odpusty". Góral jak zapił - płacił "karę".

Nie wiem tylko, czy te pieniądze szły na pomoc dla dzieci maltretowanych przez tatusiów-alkoholików.

dok

01 sierpnia, 2009 23:01
przemijanie pisze...

Dok
nie znam opisywanej przez Ciebie sytuacji, ale wiem, że Józef Stolarczyk ksiądz, proboszcz Zakopanego jak rozpoczął budowę nowego kościoła, to każdy, niezależnie od przewiny, jako pokutę dostawał prace do wykonania przy tej budowie. Powstał ciekawy paradoks; im więcej nieszczęśnik grzeszył tym większy miał udział w budowaniu świątyni :-)

01 sierpnia, 2009 23:59
Anonimowy pisze...

I to jest cudowne "salomonowe" rozwiązanie!
Nabroiłeś - to teraz naprawiaj, to co zepsułeś, bo przecież pijaństwem duszę swą brukamy niejako.
Prawda?!

dok

02 sierpnia, 2009 10:42
przemijanie pisze...

Problem pijaństwa wydaje się być na tyle złożony, że nie da się go rozwiązać i dlatego każdy w sposób najbardziej mu odpowiadający stara się go obejść. A że duszę brukamy pijaństwem, zgadza się, tak jak wszystkim, co krzywdzi nas samych i naszych najbliższych.

04 sierpnia, 2009 09:16

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)